Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2009

2 είναι οι μέρες μου


Η ώρα είναι δέκα και μισή, η κυρία καφετιέρα κελαηδάει γλυκά και το πρώτο τσιγάρο μου λέει καλημέρα.
Και γω μένω να κοιτάω τον τοίχο.
Γιατί με θυμάμαι πάντα ξαπλωμένη στο πίσω κά8ισμα του αυτοκινήτου, με το κεφάλι μου ακουμπισμένο στα γονατά της και το παλιό μας κασετόφωνο να παίζει Αρλέτα. Και οι μουντοί γερμανικοί αυτοκινητόδρομοι να μην τελειώνουν ποτέ.
Και τώρα μαζί με 3 άλλες μάγισσες 8έλω να κατακτήσω ολλανδικά κανάλια.
Και 8α το κάνω.
Σε μια μέρα και μια μέρα.


''Αμα ιδείς μες σ' έναν κόκκο άμμου ολάκερο τον κόσμο
Και σ' ένα αγριολούλουδο ιδείς τον Ουρανό
Σημαίνει πως το Άπειρον στα χέρια σου κρατάς
Και την Αιωνιότητα πως ζεις σε μία μόνον ώρα" -William Blake

Ουρανός. Άπειρον. Αιωνιότητα. Άμστερνταμ. Ένας κόκκος άμμου κι ο ουρανός ολόκληρος.

YΓ: *Και αυτό για την Mutti μου*

1 σχόλιο: