Τρίτη 25 Μαρτίου 2014

Αγρυπνία



 












(12 π.μ.)

Στο μέσον οσφρήσεων παλαιικών παρόντων
-ξεβράσθηκαν εκ του εδάφους, ξεψύχησαν επί του ιδίου -
έκφυλων και γυμνών, παρθένων και ευσεβών
μετά λαγνείας εκλεπτυσμένων,
 στις κνήμες αδειάζω τα χέρια·
στην πρύμνη οι κάλυκες, στο νερό τα στιλέτα, στ' αριστερά η ξύλινη πληγή·
κρημνών εκκρεμή τα βρέφη της μνήμης - η λήθη πείνασε νωρίς
(αντηχούσε το κλάμα ως τους αγγέλους μέχρι να πνιγεί και το στερνό χλωρό).
Πείνα και πόνος και ηδονή· επανάληψη· πείνα και πόνος· ξανά· πείνα
-λέαινες βάμματος πορφύρας, αυτόχειρες πόθου οι Διόνυσοι, στους λωτούς πέσαν τα κοράκια ·του μήλου διψά η κόρη, σερνόμενες γλύφονται οι σειρήνες, μαστίγιο οι νάρκισσοι στον κρίνο -

(...........)

Πλήξη στο ρεύμα, στο ρέμα ρήξη-
βυθός.
Στάχτη·αιθάνιο·Σιωπή.
Αίμα.
Και εσύ.
(στο δρόμο ουρλιαχτό)

Αυγή.


(Ο Φρην στο ρεσιτάλ του πιάνου, με παπαρούνες στα μάγουλα ατενίζει τον δακτυλικό πληθωρισμό. Σχίζεται στα δύο. Βολή.Πνοή.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου