Σκοποβολή.
Βάλλω τη σκέψη
Βάλε τους βόλους
Σπρώξε, ντόμινο άγαλμα.
Δε λυπάμαι, εσένα μόνο.
Κι αφήνω απλά το παγκάκι
κάτω από το δέντρο
δίπλα σε μια δεξαμενή, απαλά
-το τρόπαιο της ανηφόρας
της στρώναμε χρυσές κορδέλες, αν θυμάσαι.
Κλειδώνω και κοιμάμαι.
Μην κλαις λοιπόν, για σένα μόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου