Αναμονή

Κρύψε τα ουρλιαχτά σου, οι λέξεις πονούν.

Και συ ταϊζεις το στομάχι σου με χρυσάφι.
Πού πήγε η Ιθάκη διάολε;
Να γυρίσω πίσω.

Η καρδιά μου χτυπάει τ' αυτί σου.
Σταμάτα, μην πειράζεις του δείκτες.

Το τρένο να κατέβω σταματήστε.
Κύριε οδηγέ, σταμάτα!
Κύριε οδηγέ, πού είσαι;

Οι μέρες τρέχουν. Στοπ.
Μια κούρσα ξεφτισμένα άλογα. Στοπ.
Αγαπώ το καλοκαίρι μόνο όταν φεύγει. Στοπ.
Μ' αγαπάς; Στοπ.
Κλείδωσε τη βρύση. Στοπ.
Κρυώνω. Στοπ.

Αηδίας φιλοσοφία και μιας νύχτας αλητεία.
Τυλιχτείτε στα χάρτινα σεντόνια σας όπως το σκουλήκι στο μετάξι.

Ω θεοί!
Ω άθεοι θεοί αθέων!

Με τους δείκτες στο χώμα καλώ την πρώτη αυγή που τα κοράκια θα λιώσουν σε χρυσαφένια καλούπια.
Και η λάβα που καίει τα στήθη θα πνίξει τις παλάμες με δάκρυα οξυγόνου.
Και θα χυθείς στη θάλασσα να ξεδιψάσεις.

Ω θεοί, ω άθεοι θεοί αθέων!