Τρίτη 15 Ιουνίου 2010
Πυρ.
Έκρηξη.
Εθελοντής είλωτας ανισόρροπου ερωτικά άρχοντα.
Κάπου κάπου ποθεί το κλειδωμένο στο τελευταίο συρτάρι του χρυσού δωματίου μήλο.
Ή μερικές φράουλες από τον κύριό της - τόσες όσες τα δάκρυα που χτυπούν στην ποδιά της.
Τις νύχτες πολεμά ζωγραφίζοντας τα ρούχια της με σκουριασμένα ξυράφια.
Και σβήνοτας πατημασιές εντόμων απο τους μηρούς της - μήπως και της δώσουν πίσω το αίμα της.
Και κει κοντά οι ροδοψημμένες της μπούκλες γίνονται θυσίες σ' άγνωστους δαίμονες - ικεσίες για λίγα μόρια έπμνευσης και ζωής.
Και με κόρες διεσταλμένες χαϊδεύει απειλητικά τη γυναίκα που κρέμεται στον απέναντι τοίχο.
Και με το άγγιγμα των χειλιών τους σπάει η πόρτα και μπαίνει εκείνος.
Πούλησε το κρεβάτι της για 2-3 χάλκινους βόλους, λέει. Και κείνη θα ρθουν να την πάρουν αργότερα.
Έκρηξη.
Το μήλο κυλάει στο πάτωμα.
Έκρηξη.
Ο καθρέφτης γυάλινα τρίμματα φωλιασμένα στο λαιμό της.
Έκρηξη.
Και ο ήλιος μια μεγάλη κόκκινη τρύπα εκεί αριστερά στο στέρνο της.
Έξρηξη. Έκρηξη. Έκρηξη.
-"Λίγη δροσιά θέλω μόνο. Και στιγμή να μη σταματήσω να μισώ."
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
fire owes hell
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://3.bp.blogspot.com/_Pv_zq0Pj3c8/TAKgoP_am0I/AAAAAAAAACs/Gj8KEMe6gnU/s1600/ddlpfront-1.jpg
χμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήδροσια και μίσος
οξύμορον
κι η έκρηξη
και το πουλημένο κρεββάτι
καλύτερα μίσος παρα μελαγχολία;;;
οταν μισεις ζεις τουλαχιστον
ΑπάντησηΔιαγραφήμα ζεις έτσι κι αλλιως
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πως έχει σημασία
δεν μπορω να φανταστω να ζεις μισώντας
όχι με μια τέτοια αισθητικη άποψη...
:)